คนสร้างสุข

กิจกรรม เรียนรู้อยู่อย่างพอเพียง ผลิตของใช้ใกล้ตัว วันอาทิตย์ ที่ 29 เดือน พฤศจิกายน 2558
ณ โรงอาหารโรงเรียนบ้านควนเนียงใน

………………………………….

• เวลา 11.00 น. น.ส.อมรรัตน์ ธรรมรัตน์ ผู้ดำเนินโครงการได้กล่าวต้อนรับสมาชิกในชุมชนซอยปลักควายผู้เข้าร่วมกิจกรรมทุกคน และได้เชิญให้ นายพร้อม ทองเอื้อ ผู้นำชุมชน มากล่าวทักทายและเชิญชวนผู้เข้าร่วมกิจกรรมให้ความสนใจและตั้งใจในการเรียนรู้ เพื่อนำความรู้ที่ได้มาปรับใช้ในการผลิตน้ำยาล้างจาน และสบู่ ซึ่งเป็นของใช้สิ้นเปลืองที่มีความจำเป็นต้องใช้ภายในครัวเรือนทุกๆบ้าน
  

• ฝึกการทำสบู่สมุนไพร และ น้ำยาล้างจาน
  

• เวลา 11.20-12.00 นนางสาวอมรรัตน์ ได้เชิญวิทยากร ซึ่งเป็นปราชญ์ชุมชน คือ นางสาวอัมไพ ธรรมรัตน์ ปราชญ์ ทางด้านการทำสบู่สมุนไพรมาสอนวิธีการทำสบู่ และบอกถึง ประโยชน์ของการใช้สมุนไพรในท้องถิ่นมาประยุกต์การทำสบู่ น.ส.อัมไพ ธรรมรัตน์ เริ่มการสอนวิธีการทำสบู่ โดยเริ่มจากแนะนำส่วนอุปกรณ์และส่วนประกอบที่ใช้ในการทำสบู่ ดังนี้

ลำดับที่ อุปกรณ์/ส่วนประกอบ ปริมาณ/จำนวน ประโยชน์

1 กรีเซอร์รีน 1 ก.ก. ทำให้เกิดฟองและแข็งตัว

2 ฟักข้าว 1 ลูก สมุนไพร บำรุงผิวพรรณ

3 ขมิ้นชัน 200 กรัม ช่วยให้ผิวขาว แก้ผดผื่น คัน

4 น้ำมันมะพร้าวสกัดเย็น 1 ช้อนโต๊ะ ทำให้ผิวนุ่ม

5 น้ำผึ้งรวง 1 ช้อนโต๊ะ ช่วยสมานแผล กระชับรูขุมขน

6 กะทะก้นลึก 1 อัน ใช้ใส่น้ำรองก้นหม้อ

7 จวัก1 อัน สำหรับกวนกรีเซอร์รีน

8 น้ำเปล่า 1 ขวด ช่วยให้ละลายกรีเซอร์รีนผ่านความร้อน

9 หม้อ 1 ใบ ใสกรีเซอร์รีนและส่วนผสมของสมุนไพรสำหรับทำสบู่

10 เครื่องปั่น 1 ใบ ปั่นสมุนไพรทั้งหมด

11 หัวน้ำหอม 10 ซีซี เพิ่มความหอมสดชื่น

วิธีการทำ / ขั้นตอนการเตรียมน้ำสมุนไพร
1. ปอกเปลือกฟักข้าว พร้อมหั้นเนื้อเป็นชิ้นเล็กๆ และน้ำมาใส่เครื่องปั่น

1. หั่นขมิ้น เป็นชิ้นเล็กๆ และนำมาใสในเครื่องปั่น
   

2. เติมน้ำเปล่าลงไปในฟักข้าวเล็กน้อยพร้อมปั่นให้ละเอียด

3. ต้มน้ำสมุนไพรที่ปั่นแล้ว และเมื่อเดือดได้ที่ แล้วยกลงจากเตา

4. เทใส่แก้ว ประมาณ 100 กรัม

• ขั้นตอนการกวนสบู่สมุนไพร

1. หั่นกรีเซอร์รีนเป็นชิ้นเล็กๆ และนำมาใส่ในหม้อที่เตรียมไว้

2. ตั้งกระทะพร้อมใส่น้ำ แล้วนำหม้อที่ใส่กรีเซอร์รีนและวางในกระทะที่มีน้ำ

3. กวนกรีเซอร์รีนเบาๆ เปิดไฟอ่อน พร้อมคนไปทางเดียวกันประมาณ 5 นาที จนละลายเป็นน้ำเหลวๆ

4. เทกรีเซอร์รีนที่เตรียมไว้ 100 กรัม และกวนให้ละลายผสมกับกรีเซอร์รีนประมาณ 10 นาทีจนเป็นเนื้อเดียวกัน

5. ยกลงจากเตา เติมหัวน้ำหอมกลิ่นที่ชอบลงไป(หากไม่ชอบกลิ่นก็ไม่ต้องใส่ลงไป) และคนให้น้ำหอมผสมให้เข้ากับน้ำสมุนไพร

6. เทใส่ภาชนะ หรือบล็อค ที่เตรียมไว้ พักไว้ประมาณ 30-60 นาที รอแห้ง
   

• เวลา 12.30-13.00 น. พักรับประทานอาหารกลางวัน

• เวลา 13.00-15.00 น. เข้าสู่กิจกรรมภาคปฏิบัติการสอนวิธีการทำน้ำยาล้างจาน วิทยากรโดยปราชญ์ชุมชน นางสาว สุวิมล ทองเอื้อ ซึ่ง วิทยาการได้บอกขั้นตอนการเตรียมอุปกรณ์และส่วนผสม วิธีการทำ และประโยชน์ ตามรายละเอียดและขั้นตอน ดังนี้

ลำดับที่ อุปกรณ์/ส่วนประกอบ ปริมาณ/จำนวน ประโยชน์

1 N70 1 กก. ทำให้เกิดฟอง

2 F24 1 กก. ขจัดคราบมัน

3 เกลือ 1 กก. ทำให้น้ำยาแข็งตัว

4 น้ำหมักมะนาว 3 กก. ชำระล้างคราบ และกลิ่นติดจาน

5 กันเสีย 10 ซีซี กันบูด เน่าเสีย

6 สีผสมอาหาร 1 ซอง แยกประเภทน้ำยา

7 ผงขมิ้นชัน 1 ช้อนชา แก้พื้น และแก้คันมือ ฆ่าเชื้อราที่มือและซอกเล็บ

8 น้ำเปล่า 14 ลิตร ละลายให้น้ำยาไม่แข็งตัวเกินไป

วิธีทำ

1.กวนN70 ไปทางเดียวกัน จนเป็นเนื้อครีมสีขาวขุ่น ใช้เวลา 15 นาที

2.ใช้เกลือ 1 กก. ผสมน้ำ 3 กก. คนละลายให้เข้ากน จนได้เกลืออิ่มตัว

3.เทN70 ใส่ลงไปในถังพลาสติก 1กิโลกรัม พร้อมเติมน้ำเกลื้อลงไป

4.เติมน้ำหมัก+F24กันเสีย +สีผสมอาหาร+ผงขมิ้นชัน กวนให้ส่วนผสมทั้งหมดเข้ากัน

5.เติมกันเสีย พร้อมน้ำเปล่าทั้งหมดลงไป

6.กวนทั้วหมดให้เข้ากัน

7.พักทั้งไว้ พร้อมปิดฝาเบา รอฟองยุบ ประมาณ 1 วัน แล้วสมารถนำมาบรรจุใส่ขวดพร้อมใช้

• สรุปผลงาน ผลผลิต

จากที่สมาชิกได้ร่วมกันทำสบู่สมุนไพร และน้ำยาเอนกประสงค์ ผลิตที่ได้ คือ

1.สบู่สมุนไพร จากฝักข้าว จำนวน ....160.......... ก้อน

2.สบู่สมุนไพร จากขมิ้นชันจำนวน .......160.......ก้อน

3.น้ำยาเอนกประสงค์จำนวน...........240........... กก.

• คนในชุมชนมีความรู้ ความเข้าใจในการทำสบู่สมุนไพร และน้ำยาเอนกประสงค์ และ สามารถนำสิ่งที่เรียนรู้ไปปฏิบัติใช้จริงในการผลิต สบู่ และ น้ำยาล้างจาน ไว้ใช้เองภายในรัวเรือน
• เป็นการลดค่าใช้จ้ายสำหรับของใช้สิ้นเปลืองในชีวิตประจำวัน ทำให้คนในชุมชน มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ในสภาวะเศรษฐกิจตกต้ำ และสามารถพึ่งพาตัวเองได้
• เป็นการนำวัตถุดิบที่มีอยู่แล้วภายในชุมชน มาแปรรูปเป็นของใช้ประจำวันได้ เช่นการ ทำน้ำหมักจากมะนาว และลดปัญหาขยะในชุมชนด้วยที่เกิดจากผลผลิตที่เน่าเสีย
• ทำให้คนในชุมชนมีการพูดคุย และแบ่งปันกันมากขึ้น ทำให้สังคมน่าอยู่ เนื่องจากมีการรวมกลุ่มกันทำของใช้สิ้นเปลืองในครัวเรือน

• เด็กวัยเรียน ชาย 3 คน
• เด็กวัยเรียน หญิง 11 คน
• วัยทำงาน ชาย 13 คน
• วัยทำงาน หญ่ิง 36 คน
• ผู้สูงอายุชาย 6 คน
• ผู้สูงอายุ หญิง 12 คน

  -

  - 

  -