ฟื้นชีวิตคืนเศรษฐกิจชาวสวนยางพัทลุงด้วยกระบวนการพัฒนาสวนยางเป็นพื้นที่พืชร่วมยาง
-ประธานกล่าวต้อนรับและสวัสดีสมาชิก คณะทำงาน ภาคีเครือข่าย ที่มาร่วมทำกิจกรรมในวันนี้
-แจ้งให้ทราบว่า เมื่อวานที่ สื่อหลายสำนักมาทำข่าวเกี่ยวกับการทำป่า่ร่วมยาง ว่าผ่านไปด้วยดี
-ประธานขอบคุณสมาชิกทุกคนที่ได้ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี
-สอบถามสมาชิกแต่ละคนว่า เราได้มาร่วมทำกิจกรรมกันปีนึงแล้วรู้สึกยังไงบ้าง
-สมาชิกก็ได้ตอบว่า มีความสุข สบายใจ ได้ความรู้จากการได้รู้่จักพันธ์ไม้เพิ่มมากขึ้น มีรายได้
ได้พบเพื่อน ได้วิชาใหม่ๆ
-เร่ิมมั่นใจในตัวประธานมากขึ้น
-เกิดจุดเปลี่ยน ไปในทางที่ดี เช่น จากเมื่อก่อนเข้าสวนยางไม่เคยสนใจต้นไม้อะไรเลย แต่ตอนนี้พอเห็นต้นอะไรแปลกก็จะรีบนำกลับมาบ้านและถามประธานว่าต้นอะไร ถ้ามีประโยชน์หรือขายก็จะนำไปชำต่อไป
-ผลลัพธ์ที่ได้รับจากการจัดกิจกรรมมา ปีนึงแล้ว สมาชิกได้อะไรบ้าง
-อาหารปลอดภัย จากการลดใช้สารเคมีในสวนยาง
-มีรายได้เพิ่มขึ้นจากเมือก่อนได้แค่ยางเพียงอย่างเดียว
-มีความสุข สบายใจ ได้มาร่วมทำกิจกรรมร่วมกัน
-มีป่าร่วมยางเพิ่มขึ้น จากตั้งเป้าไว้ 200ไร่เพิ่มเป็น400กว่าไร่
-ได้สมาชิก ภาคีเครือข่ายเพิ่ม
-มีกติกากลุ่มป่าร่วมยาง
-เกิดโรงเรียนใต้โคนยาง 3แห่ง
-เกิดธนาคารพันธุ์ไม้ 2แห่ง
-สมาชิกที่เข้าร่วมโครงการป่าร่วมยางรู้จักชนิดพันธ์ไม้เพิ่มมากขึ้น
-เกิดเครือข่ายอนุรักษ์พันธุกรรมพืชในป่ายาง
-เกิดครัวเรือนปรับเปลี่ยนการปลูกยางเชิงเดียวเป็นป่าร่วมยางและมีพืชอย่างน้อย 5ชนิด จำนวน 35ครัวเรือน
-เกิดข้อตกลงร่วมกับภาคีเครือข่าย หน่วยงานต่างๆ เกี่ยวกับการกระจายรายได้การรับซื้อผลผลิต
-เกิดตลาดอินทรีย์ป่ารวมยาง 1แห่ง
-สมาชิกเข้าร่วมโครงการมีรายได้จากการทำป่าร่วมยางอย่างน้อยเดือนละ 1000บาท
-ถ้าเราจะเดินไปข้างหน้าเราจะทำยังไงต่อ?
-งานเดิมต้องไม่ทิ้ง
-งานใหม่ก็ต้องทำ
-มีการรับรองมาตรฐานอินทรีย์เพิ่มมูลค่า