คนสร้างสุข

ตำบลท่าศาลา เป็นชุมชนที่มีทรัพยากรธรรมชาติเป็นเงื่อนไขสำคัญที่มีอิทธิพลต่อวิถีชีวิตของคนในชุมชน โดยทางด้านตะวันออกติดกับทะเลอ่าวไทยและทางด้านตะวันตกติดกับแนวเทือกเขาหลวงจากลักษณะดังกล่าวทำให้อำเภอท่าศาลามีความอุดมสมบูรณ์โดยเฉพาะทางการเกษตรและการประมงจาความอุดมความสมบูรณ์ของทรัพยากรทาง  ทะเล หมู่บ้านริมชายฝั่งในตำบลท่าศาลา จึงได้ยึดอาชีพประมงเป็นอาชีพหลักมาตั้งแต่อดีต  แต่ในช่วงปี 2535-2550 จากการทำประมงที่ผิดกฎหมายและเกินความพอดี  ทำให้ทรัพยากรเสื่อมโทรม ไม่อุดมสมบูรณ์ดังในอดีตที่ผ่านมา ส่งผลกระทบต่อวิถีชีวิตของชาวชุมชนทั้งด้านเศรษฐกิจ , สังคม , สิ่งแวดล้อม  เช่นการลดลงของทรัพยากร , การย้ายถิ่นเพื่อประกอบอาชีพ , ภาระหนี้สิน , การขายแรงงานในโรงงานของเด็กหนุ่มสาว เป็นต้น     บ้านหน้าทับหมู่ที่7ต.ท่าศาลาอ.ท่าศาลาจ.นครศรีธรรมราชเป็นหนึ่งในเจ็ดหมู่บ้านของตำบลท่าศาลาที่พื้นที่ติดทะเลรวมทั้งพื้นที่ส่วนหนึ่งเป็นป่าชายเลนผืนใหญ่  ซึ่งเป็นแหล่งอาศัยและแหล่งอนุบาสัตว์น้ำวัยอ่อนหลากหลายชนิด  เช่น ปลากะพง ปลากระบอก ปลากุเลา ปลาดุกทะเล ปูดำ ปูเปี้ยว ปูม้า หอยจุ๊บแจง  หอยแครง ที่รอการเติบโตไปเป็นสัตว์น้ำตัวเต็มวัยให้ชาวประมงจับกินจับขาย สร้างความมั่นคงทางอาหารและสร้างงานสร้างรายได้ ให้กับราษฎรในพื้นที่และผู้คนในพื้นที่อื่นๆคนในชุมชนจึงประกอบอาชีพประมงเป็นหลักทรัพยากรทาง ทะเลและชายฝั่ง จึงเป็นฐานทรัพยากรที่มีความสำคัญมาก แต่บ้านหน้าทัพยังประสบกับปัญหาการทำประมงด้วยเครื่องมือผิดกฎหมาย ทั้งจากประมงภายนอกและภายในชุมชน  จึงส่งผลให้ทรัพยากรลดลงส่งผลกระทบต่อรายได้ภาระหนี้สินและการ  ขาดแรงจูงใจต่อการสืบทอดอาชีพประมงของ ลูกหลาน
จากปัญหาการลดลงของทรัพยากรดังกล่าวชุมชนได้พยายามแก้ไขปัญหาโดยในปี 256…..ได้จัดตั้งกลุ่มอนุรักษ์ ประมงพื้นบ้านบ้านหน้าทับร่องเรือ 3 โดยมีวัตถุประสงค์เพื่ออนุรักษ์ฟื้นฟูดูแลทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง หน้าบ้านของตนเอง  ซึ่งกลุ่มฯ ตระหนักว่าการจะรักษาความอุดมสมบูรณ์และยั่งยืน ของทรัพยากรไว้จะต้อง เกิด จากการใช้ทรัพยากรอย่างเเหมาะสม  ซึ่งต้องอาศัยความร่วมมือ ร่วมใจจากทุกๆ คน  จากการทำบ้านปลา ในช่วง 3-4 ปี ที่ผ่านมา พบว่าสัตว์น้ำในบริเวณบ้านปลามีชุกชุมมากขึ้น  และจากการทำธนาคารปูม้าของหมู่บ้านใกล้เคียง  ทำให้สามารถพบปูม้าขนาดเล็กได้ทั่วไปในการทำประมง และชาวประมงจับปูม้าได้เพิ่มขึ้น  และในต้นปี 2566 ทางกลุ่มฯ ได้กำหนดเขตอนุรักษ์และฟื้นฟูทรัพยากรจำนวน 2 เขต คือ เขตอนุรักษ์และฟื้นฟูทรัพยากรทางทะเลมีพื้นที่ 1,500 ไร่ และเขตอนุรักษ์และฟื้นฟูทรัพยากรป่าชายเลน เนื้อที่ 27 ไร่ โดยผ่าน การเห็นชอบของสมาชิกในชุมชน ซึ่งมีมติให้เป็นแหล่งคุ้มครองเพาะพันธุ์สัตว์น้ำของชุมชน โดยในอนาคตพื้นที่แห่งนี้จะเป็นแหล่งเรียนรู้ป่าชายเลน และการทำประมงพื้นบ้านที่ยั่งยืนต่อไป เพื่อสร้างความรู้ความเข้าใจการตระหนัก และรูปธรรมการใช้ทรัพยากรอย่างเหมาะสมและยั่งยืนแก่ชุมชน กลุ่มฯจึงต้องดำเนินการในการอนุรักษ์ฟื้นฟูทรัพยากรและชายฝั่งอย่างต่อเนื่องรวมถึงการเสริมสร้างความเข้มแข็งของกลุ่มและสมาชิกในชุมชนให้มีความเข้มแข็ง สามารถแก้ปัญหาต่างๆ ได้ในหลากหลายมิติ