คนสร้างสุข

ชุมชนบ้านปากเครียว ที่มีการขยายตัวทางเศรษฐกิจและสังคมค่อนข้างสูง เมื่อเปรียบเทียบกับพื้นที่ใกล้เคียง และมีแนวโน้มการเพิ่มขึ้นของประชากรในอนาคต จึงคาดหมายว่าจะมีผลทำให้เกิดปัญหาสิ่งแวดล้อมโดยเฉพาะกับคลองฝาละมี ซึ่งถือว่าเป็นสายเลือดหล่อเลี้ยงคนในพื้นที่บริเวณดังกล่าว ในแต่ละวันมีปริมาณขยะในชุมชนมีจำนวนมาก ถังขยะส่วนใหญ่ในชุมชนเป็นถังขยะที่วางไว้หน้าบ้านเรือนของตนเอง ไม่มีการแบ่งแยกประเภทของถังขยะก่อนทิ้งชัดเจน การคัดแยกขยะของบ้านเรือนผู้คนในชุมชน ผู้คนส่วนใหญ่ทิ้งรวมกับขยะประเภทอื่น ทั้งลงในถังขยะในบ้านตนเอง และถังขยะสาธารณะ โดยรถขยะจะมาเก็บขยะจากถังขยะหน้าบ้าน และถังขยะสาธารณะ ทุกวันพุธ ปริมาณขยะมูลฝอยที่เกิดขึ้นในชุมชนบ้านปากเครียว มีขยะจำนวนมาก
องค์การบริหารส่วนตำบลฝาละมี ได้มีการจัดเก็บขยะเฉลี่ยวันละ 2,400 กิโลกรัม ปีละ 840 ตัน(ข้อมูลจาก อบต.ฝาละมี) แสดงว่าจำนวนขยะตำบลฝาละมี มีจำนวนมากมายโดยไม่มีการแยกขยะเลย(จากรถเก็บขยะ อบต.)และจะส่งผลการจัดเก็บขยะในอนาคตต่อไป และหมู่ที่ 7 ตำบลฝาละมี มีจำนวนรัวเรือน จำนวน 126  หลังคาเรือนประชากร จำนวน 373 คน มีขยะเฉลี่ยวันละ 120 กิโลกรัม และขยะส่วนใหญ่เป็นขยะที่สามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้ (ข้อมูลจาก การสังเกตของพนักงานเก็บขยะ อบต.ฝาละมี) ดังนั้น หมู่ที่ 7 บ้านปากเครียว จึงเป็นหมู่บ้านที่มีปัญหาเรื่องขยะ เนื่องมา ประชากรส่วนใหญ่ไม่ได้เห็นความสำคัญในการพึ่งตนเองในการแยกและกำจัดขยะ และขยะบางส่วน ยังเป็นแหล่งเพาะพันธุ์ของแมลงและสัตว์นำโรค ซึ่งเป็นสาเหตุของการเจ็บป่วยด้วยโรคไข้เลือดออก จำนวน 3 ราย โรคอุจจาระร่วง จำนวน 23 ราย (ข้อมูลผู้รับบริการ ที่ รพ.สต.บ้านพระเกิด)
โดยหมู่ที่ 7 บ้านฝาละมี ตำบลฝาละมี อำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง และได้ทำการสำรวจปัญหาในหมู่บ้านจากเวทีประชาคมหมู่บ้าน ในวันที่ 17 กุมภาพันธ์ 2560 โดยจัดลำดับความสำคัญของปัญหาในพื้นที่ ดังนี้ ยาเสพติด 4 คะแนน คะแนน โรคเรื้อรังในชุมชน 6 คะแนน ความแตกแยกของคนในชุมชน 7 คะแนน และสิ่งแวดล้อมในชุมชน 10 คะแนน ซึ่งเป็นปัญหาที่มีคะแนนรวมมากที่สุดเพราะเนื่องจากหมู่ที่ 1 บ้านฝาละมี เป็นหมู่บ้านที่ติดถนนใหญ่ผู้คนสัญจรไปมามาก จึงทำให้สองข้างทางมีขยะที่ผู้คนผ่านไปมาทิ้งไว้ทำให้ดูไม่สะอาดตา และภูมิทัศน์ที่สวยงามก็ดูจะจืดจางไป ประชาชนในหมู่บ้านไม่เล็งเห็นความสำคัญเท่าที่ควร ประกอบกับเป็นชุมชนการเกษตร จึงมีขยะจากผลผลิตทางการเกษตรที่เหลือทิ้งจำนวนมาก รวมทั้งเศษอาหารจากครัวเรือนซึ่งไม่ได้มีการจัดการขยะอย่างเหมาะสม มีเฉพาะถังขยะของ อบต.ที่จัดรองรับไว้เป็นจุดๆและทิ้งขยะปะปนกันทุกประเภท ปัจจุบันพฤติกรรมการทิ้งขยะส่วนใหญ่ของผู้คนในชุมชน คือ การทิ้งขยะหลายประเภทลงในถังเดียวกัน นำไปไว้หน้าบ้านและรอรถขยะมารับ ซึ่งในถังขยะใบนั้นประกอบด้วยขยะทั่วไป ขยะอันตราย และขยะรีไซเคิล ซึ่งเมื่อดูจากปริมาณขยะมูลฝอยแต่ละวันแล้ว ถึงแม้จะมีการคัดแยกขยะที่ปลายทาง ก็ยังมีคงเหลืออยู่อีกมาก จึงจำเป็นต้องมีการคัดแยกตั้งแต่ต้นตอของขยะ นั่นคือบ้านเรือนของผู้คนในชุมชน แต่เนื่องจากปัญหาอย่างหนึ่งคือผู้คนส่วนใหญ่มีพฤติกรรมการทิ้งขยะลงในถังโดยไม่เลือกประเภทขอขยะ คิดว่าทิ้งลงถังเหมือนกัน ทางผู้จัดทาจึงเห็นว่าเราควรจัดทาโครงการ “ชุมชนร่วมใจ แยกขยะรีไซเคิล” ขึ้นมา เพื่อสร้างแรงกระตุ้นให้กับผู้คนในชุมชนอย่างสม่ำเสมอ ประชาสัมพันธ์ให้ผู้คนในชุมชนได้เห็นถึงคุณค่าของขยะรีไซเคิล สร้างกระแสการคัดแยกขยะขึ้นในชุมชน โดยการปรับเปลี่ยนรูปแบบของถังขยะให้เข้าถึงทั้งเด็กและผู้ใหญ่ อีกทั้งยังส่งเสริมให้ผู้คนแยกขยะจนเป็นนิสัย สามารถแยกขยะรีไซเคิลออกมาเพื่อให้รถขยะมารับได้ดังเช่นขยะทั่วไป โดยเน้นการสร้างแรงกระตุ้นอย่างสม่ำเสมอ ผลพลอยได้นอกจากจะเป็นการอนุรักษ์พลังงานแล้ว ยังลดปริมาณขยะ และอาจสร้างรายได้ให้กับผู้คนในชุมชน