คนสร้างสุข

ในพื้นที่ตำบลบ้านพร้าว อำาเภอป่าพะยอม มีกลุ่มเด็กเยาวชนที่อยู่ในชุมชนเกินร้อยละ 90 ที่ไม่ได้นำเวลาว่างของตัวเองมาทำกิจกรรมร่วมกันในชุมชน ต่างคนต่างอยู่ ส่วนใหญ่จะใช้เวลาไปกับโลกโซเซียล จึงเกิดสภาพที่เกิดความโดดเดี่ยวของเด็ก เนื่องด้วยสถานการณ์ปัญหาสุขภาวะจิตที่ย่ำแย่และการเจ็บป่วยจากการติดสารเสพติดจนนำไปสู่การเข้าสังคมไม่ได้ของเยาวชน การไม่สนใจไม่มีความสัมพันธ์ของคนรอบข้าง จากอัตราสถิติ การคาดการณ์ จำนวนเยาวชน ร้อยละ 25 เกิดสภาพปัญหาการติดโซเซียลเทคโนโลยีอันนำไปสู่การมี ผลกระทบต่อสุขภาวะจิตและการพึ่งพายาเสพติด ในปัจจุบันอัตราการซื้อขายยาเสพติดที่เพิ่มขึ้น 1 ล้านบาท/ปี และมูลค่าการเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง พฤติกรรมเหล่านี้เป็นผลนำไปสู่การใช้เวลาว่างที่ไม่เกิดประโยชน์ และการขาดทักษะ ความรู้การใช้ชีวิตให้เกิดประโยชน์ อีกทั้งกลไกการไม่มีเครือข่ายร่วมในการทำงาน หรือ กิจกรรมที่สร้างสรรค์ ไม่มีการรวมกลุ่มที่ ชัดเจน และข้อตกลง แผนงาน โครงการหรือกิจกรรม ที่ไม่มีดำเนินการในพื้นที่ สิ่งเหล่านี้มาจากสภาพแวดล้อมด้านสังคมและกายภาพไม่เอื้อต่อการการสร้างสรรค์กิจกรรม การมีแหล่งมั่วสุ่มที่เยอะในพื้นที่ การเข้าถึงสิ่งไม่ดีค่อนข้างง่าย การใช้โซเซียลตลอดเวลา และการซื้อขายยาเสพติดอย่างเปิดเผยในพื้นที่สาธารณะ กระบวนการสำคัญที่จะนำไปสู่การแก้ไขปัญหาดังกล่าว จำเป็นที่ต้องรวมกลุ่มและนำเยาวชนเข้าสู่กระบวนการทำกิจกรรมเชิงสร้างสรรค์ เพื่อแก้ไขปัญหาสุขภาวะจิตของสังคมเด็กและเยาวชน และยาเสพติดเพื่อให้เกิดการใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ในสังคมวัยรุ่นผ่านทรัพยากรป่าไม้ต่างๆในพื้นที่ และพื้นที่ในการเป็นแปลงสาธิตเยาวชนแด็กแวดล้อม ซึ่งเป็นทุนเดิมที่หมู่บ้านมี เยาวชนที่เกิดการใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ สุขภาวะจิตดีขึ้น อัตราการติดเทคโนโลยีและการติดยาเสพติดที่ลดลง มันจะนำไปสู่การสร้างเครือข่ายร่วมกันในการทำงานหรือกิจกรรมในพื้นที่อย่างสร้างสรรค์ มีข้อตกลง แผนงาน โครงการ กิจกรรมในพื้นที่อย่างต่อเนื่อง ลดสภาวะกลุ่มเสี่ยงที่จะนำไปสู่การพึ่งพา สารเสพติดในอนาคต