คนสร้างสุข

ตำบลนาหมื่นศรี มี8 หมู่บ้าน พื้นที่ทั้งหมดของตำบล 12,500.25 ไร่ จำนวนประชากรปี 2565 มีจำนวน 6.995 คน มีสภาพภูมิประเทศราบลุ่ม เนื้อที่ส่วนใหญ่มีลักษณะเป็นพื้นที่นา ชาวบ้านในอดีตจึงทำนาเป็นหลัก ควบคู่ไปกับทำไร่ ทำสวน การทำนาในพื้นที่จะทำนาปีละ 1 ครั้ง หรือที่เรียกว่านาปี เหตุผลที่ทำนาปีละ 1 ครั้ง เพราะ การทำนาจะใช้น้ำฝนตามธรรมชาติ จากห้วย คลอง สำหรับทำการเกษตรเป็นหลัก มีวิธีการทำนาด้วย วิธีการดำ (นาดำ) ซึ่งจะใช้แรงงานคนและสัตว์เป็นหลัก เช่น วัว ควาย และใช้ปุ๋ยคอกจากมูลสัตว์ในการบำรุงดูแล ต้นข้าว เช่น มูลวัว มูลตวาย มูลค้างตาว เพราะเมื่อก่อนยังไม่มีปุ๋ยเคมีการเก็บเกี่ยวจะใช้มือเก็บ ใช้แกะเก็บข้าว เป็นเครื่องมือสำคัญ จึงมีการเก็บคัดแยกเมล็ดพันธุ์ไว้ใช้โดยชุมชนของตนเอง มีพันธุ์ข้าวอุดมสมบูรณื เนื่องจากข้าว เจริญงอกงามดีมากจากตะกอนดินปุ๋ยที่ได้รับจากคลองนางน้อย พันธุ์ข้าวเด่นของนาหม่นศรีในยุคกก่อน เช่น ข้าว เล็บนก ข้าวไข่มดริ้น ข้าวนางเอก ข้าวลูกขอ ข้าวช่อเจียก ข้าวงวงช้าง ข้าวช่อมุด ข้าวนางกอง ข้าวขาวรวงยาว ข้าวเหนียวกระเด็น ข้าวเหนียวช่อมุด ข้าวเหนียวไม้ไผ่ เป็นต้น ในปัจจุบันการปลูกข้าวของเกษตรกรจะใช้วิธีการปลูกแบบการหว่าน (นาหว่าน) เป็นหลักถึง 80 เปอร์เซ็นต์ ส่วนอีก 20 เปอร์เซ็นต์ ยังคงใช้วิธีการปลูกแบบการดำ (นาดำ) และใช้ปุ๋ยเคมีในการบำรุงค้นข้าว ส่วน พันธุ์ข้าวในปัจจุบันมีการเปลี่ยนแปลงไปตามการส่งเสริมของหน่วยงานภาครัฐ และพันธุ์ข้าวมีการเปลี่ยนแปลงไป ตามวิถีชีวิตของคน เช่น เมื่อก่อนคนจะใช้แรงงานเป็นส่วนใหญ่จึงต้องกินข้าวแข็งเพื่อให้อิ่ม อยู่ท้องนาน แต่ ปัจจุบันวิถีชีวิตเปลี่ยนไปนิยมกินข้าวที่มีความหอม นุ่ม มากกว่า พันธุ์ข้าวที่นิยมปลูกในตอนนี้ เช่น ข้าวเล็บนก ข้าวนางขวิด ข้าวนางเอก ข้าวสังข์หยด ข้าวหอมประทุม ข้าวเข็มเพชร ข้าวไรซ์เบอรี่ ข้าวเบายอดม่วง ข้าวเหนียว ลืมผัว ข้าวเหนียวดำหมอ เป็นต้น ปัจจุบันตำบลนาหมื่นศรีมีกลุ่มนาที่อยู่ภายใต้การดูแลของศูนย์เมล็ดพันธุ์ข้าว จังหวัดพัทลุง และ สำนักงานเกษตรอำเภอนาโยงอยู่ 2 กลุ่ม คือกลุ่มนาแปลงใหญ่และกลุ่มนาอินทรีย์ เพื่อพัฒนา และแก้ไขปัญหาการทำนาของเกษตรกรในพื้นที่ เพื่อให้เกษตรกรที่ทำนามีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น โดยคำนึงถึงความ ส่วนที่ 2: รายละเอียดโครงการ ปลอดภัยของการบริโภคในครัวเรือนเป็นสำคัญ เพราะเกษตรกรจะปลูกข้าวเพื่อบริโภคภายในครัวเรือนเป็นหลัก และส่วนที่เหลือจากการบริโภคจะนำไปจำหน่ายให้กับคนในชุมชนได้บริโภคในราคาที่ถูกกว่าราคาในท้องตลาด เมื่อระยะเวลาเปลี่ยนแปลงไปการดำเนินชีวิตของคนในชุมชนก็เปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัย รวมทั้งวิถีการ ทำนาและพื้นที่นาในตำบลนาหมื่นศรีที่ลดลงอย่างเห็นได้ชัด เนื่องจากกรมชลประทานที่สร้างขึ้นมามีลักษณะต่ำ กว่าพื้นที่นาที่มีอยู่เดิม ทำให้น้ำจากนาข้าวไหลลงคลองชลประทาน ส่งผลให้นาข้าวแห้งแล้งเกิดความเสียหายเป็น อย่างมาก ชาวบ้านที่ทำนาจึงเปลี่ยนจากทำนามาทำสวนยางพาราแทน และเมื่อกระแสการท่องเที่ยวในตำบลนา หมื่นศรีเป็นที่โด่งดังมากยิ่งขึ้น ทำให้มีการเปลี่ยนแปลงสภาพพื้นที่นาเป็นสถานที่ท่องเที่ยว สถานประกอบการ และสร้างบ้านเรือนที่อยู่อาศัย ทำให้ในปัจจุบันพื้นที่นาในตำบลนาหมื่นศรี เหลืออยู่ประมาณ 1,500 ไร่ ในปี 2563 มีการแพร่ระบาดของโรคโควิด 19 ในตำบลนาหมื่นศรีในวงกว้าง ปี 2564 ที่ผ่านมามีการ สำรวจความคิดเห็นเรื่องผลกระทบของการระบาดของโรคโควิด 19 ต่อประชากรในตำบลนาหมื่นศรี แบ่งออกเป็น 3 ด้าน พบว่า ผลกระทบทางด้านสุขภาพกายจิตที่พบเป็นส่วนใหญ่ ได้แก่ ภาวะเครียด วิตกกังวล กลัว ตื่น ตระหนก หมดไฟ เบื่อหน่าย ท้อแท้ ซึมเศร้า ผลกระทบทางด้านสังคมทำให้เกิดความตระหนก ตื่นกลัวและมีการ นำมาสู่ความแตกแยก เกิดการกีดกันโดยเฉพาะในช่วงแรกๆ ของการระบาดของโรคโควิด-19 การติด ติดต่อสื่อสารทางสังคม ทั้งทางระหว่างผู้คนและสถานที่ การสื่อสารบางครั้งทำให้คนในชุมชนได้รับข่าวสารไม่ทั่วถึง และครบถ้วน จึงทำให้การรับรู้ข่าวสารของคนในชุมชนไม่เท่าเทียมกัน บางกลุ่มจึงขาดการรับรู้ข่าวสารในบางเรื่อง ไปบ้าง และผลกระทบทางด้านเศรษฐกิจ ทำให้ภาคประชาชน และภาคธุรกิจจำนวนมากต้องปิดกิจการชั่วคราว จากมาตรการรัฐ ธุรกิจที่เปิดอยู่ ก็ชะลอตัว ประชาชนบางส่วนตกงาน การจ้างงานลดลง ขาดรายได้ จำเป็นต้อง กลับไปอยู่บ้าน สำหรับบางคนโชคดีที่บ้านประกอบอาชีพเกษตรกรรมเพราะเป็นอาชีพที่ได้รับผลกระทบน้อยที่สุด เนื่องจากพืชผลทางการเกษตรเป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องใช้อุปโภคบริโภคเป็นประจำทุกวัน ข้าวจึงเป็นทางออกของ วิกฤตการณ์ในครั้งนี้ได้ดีที่สุด เนื่องจากมีความสอดคล้องกับวิถีการผลิตของคนในตำบลนาหมื่นศรีเอง ในปีผลิต 64/65 ตำบลนาหมื่นศรีมีการปลูกข้าว จำนวน 1,570.92ไร่ ได้ผลผลิตทั้งหมด 645,648.12 กิโลกรัม(ข้อมูลจากเกษตรตำบลหรือเกษตรอำเภอ เฉลี่ยผลผลิต 411 กิโลกรัมต่อไร่) สามารถคำนวณเป็นข้าวสาร ได้ทั้งหมด 451,953.68 กิโลกรัม หรือ 451.95 ตัน (คำนวณจากฐานข้าวเปลือกคูณกับ 70% จะได้เป็นปริมาณ ข้าวสารกล้อง) มีการจำหน่ายข้าวที่ปลูกเองในตำบลจำนวน 3 แห่ง ประชากรในตำบลมีจำนวน 6,995 คน สามารถคำนวณเป็นข้าวสารที่ต้องบริโภคในจำนวน 1 ปี เท่ากับ 580.585 ตัน (คำนวณจากปริมาณข้าวสารที่คน ไทยบริโภคเฉลี่ยต่อคนต่อปีมีค่ากลางเท่ากับ 83 กิโลกรัมต่อปี) ดังนั้นจึงมีข้าวที่ผลิตได้เองภายในตำบล เปรียบเทียบกับข้าวสารสำหรับบริโภคภายในตำบลได้ร้อยละ 77.84 ยังไม่เพียงพอสำหรับการบริโภคทั้งปีของ ประชากรในตำบลนาหมื่นศรีทั้งหมด หากพิจารณาแนวคิดความมั่นคงทางอาหารที่สอดคล้องกับการสร้างเสริมสุขภาพของชุมชนตามหลัก 4 หลัก พบว่า ความเพียงพอ ข้าวที่ปลูกภายในตำบลยังมีปริมาณไม่เพียงพอต่อความต้องการและมีคุณภาพน้อย การ เข้าถึง ข้าวปลอดภัยมีปริมาณน้อยเพราะรับข้าวสารมาจากภายนอกจังหวัด มีการปนเปื้อนของสารพิษที่ส่งผลต่อ สุขภาพ จึงมีข้อจำกัดต่อการเข้าถึงข้าวที่ปลอดภัยต่อสุขภาพ การใช้ประโยชน์การใช้ประโยชน์จากข้าวที่ผลิต ภายในตำบลไม่ครอบคลุมกระบวนการต้นน้ำ กลางน้ำและปลายน้ำของห่วงโซ่มูลค่า เสถียรภาพ พบว่าตำบลนา หมื่นศรีมีความเสี่ยงด้านความมั่นคงทางอาหารในประเด็นข้าวพอสมควร ถ้าเกิดกรณีวิกฤตการณ์ภัยธรรมชาติหรือ โรคระบาดต่อเนื่องยาวนานและระบบคมนาคมขนส่งถูกตัดขาดก็จะส่งผลต่อประชาชนในตำบลตามตัวอย่างผล สำรวจผลกระทบจากการแพร่ระบาดของโรคโควิด 19 ในตำบลนาหมื่นศรีข้างต้น ดังนั้นเพื่อสร้างความมั่นคงทางอาหารในภาวะวิกฤตโควิด ข้าวตรัง ในระดับตำบลนาหมื่นศรี จึงได้มีการ จัดโครงการ สร้างความมั่นคงทางอาหารข้าวตรังปลอดภัยในภาวะวิกฤติตำบลนาหมื่นศรีขึ้น เพื่อให้มีการ จัดการเมล็ดพันธุ์ข้าวคุณภาพได้เพียงพอต่อความต้องการปลูกในพื้นที่ การพัฒนาคุณภาพการผลิตข้าวสู่มาตรฐาน ข้าวปลอดภัย มีจำนวนครัวเรือนผลิตข้าวและพื้นที่การผลิตข้าวเพิ่มขึ้น และส่งเสริมให้ประชาชนในตำบลได้บริโภค ข้าวปลอดภัยโดยชุมชนเอง