คนสร้างสุข

ตำบลฝาละมี มีประชากรทั้งสิ้น 10,765 คน จำนวน 11 หมู่บ้าน มีผู้สูงอายุทั้งสิ้น 1,700 คน คิดเป็นร้อยละ 15.79 ของประชากรทั้งหมด ผู้สูงอายุที่เจ็บป่วยด้วยโรคเรื้อรัง ได้แก่ โรคเบาหวาน จำนวน 424 ราย คิดร้อยละ 24.94  โรคความดันโลหิตสูง 1,014 ราย คิดร้อยละ  59.65 และมีผู้สูงอายุที่มีปัญหาโรคแทรกซ้อนของหลอดเลือดสมองทำให้มีปัญหาอัมพฤกษ์ อัมพาต 102 ราย คิดร้อยละ 6.00 ซึ่งเป็นปัญหาที่สูงมากในชุมชน นอกจากนั้นยังพบว่ามีผู้สูงอายุในชุมชนส่วนหนึ่งถูกทอดทิ้งให้อยู่ตามลำพัง และรวมทั้งยังมีภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุด้วย นอกจากนี้ยังมีข้อมูลว่ามีผู้สูงอายุเพียงร้อยละ 26.5 มีการออกกำลังกายเป็นประจำ และร้อยละ 30.5 มีการบริโภคอาหารที่เหมาะกับวัย ดังนั้นหากปล่อยให้เป็นเช่นนี้จะส่งผลกระทบต่อทั้งตัวผู้สูงอายุเอง ครอบครัว รวมถึงภาครัฐที่จะต้องใช้งบประมาณจำนวนมหาศาลเพื่อเป็นค่าใช้จ่ายในการดูแลรักษาสุขภาพ ดังนั้น จึงจำเป็นที่จะต้องมีการเฝ้าระวังดูแลสุขภาพอย่างต่อเนื่องตลอดจนการปรับพฤติกรรมสุขภาพให้เหมาะสม ในด้านสังคม พบว่า ในปี 2565 มีผู้สูงอายุในตำบลฝาละมี ที่เข้าร่วมกิจกรรมกลุ่ม/ชมรมผู้สูงอายุเพียงร้อยละ 30.5 และมีบางพื้นที่ขาดการรวมกลุ่มการจัดกิจกรรมของผู้สูงอายุ หรือขาดการต่อเนื่อง
    จากสภาพปัญหาการเจ็บป่วยด้วยโรคเรื้อรังของผู้สูงอายุดังกล่าว ทำให้ผู้สูงอายุสูญเสียการมีสุขภาพดี และความเสื่อมของร่างกายทำให้เกิดการพึ่งพิงสูง บางรายมีภาวะแทรกซ้อนจากการเจ็บป่วยไม่สามารถดูแลตนเองได้ซึ่งเป็นภาระการดูแลของคนในครอบครัว และชุมชนในการดูแล จากการสำรวจสภาวะสุขภาพของผู้สูงอายุทั้งหมดในตำบลฝาละมี 2565 แยกตามความสามารถในการดูแลตนเองในการทำกิจวัตรประจำวัน พบว่า ผู้สูงอายุทั้งหมด 1,700 คน เป็นผู้สูงอายุติดบ้าน ติดเตียงจำนวน 86 คน คิดเป็นร้อยละ 5.08 แยกเป็น ผู้สูงอายุประเภทที่ 1 ช่วยเหลือตัวเองได้ดี จำนวน 46 คน คิดเป็นร้อยละ 53.48 เป็นผู้สูงอายุประเภทที่ 2 ช่วยตัวเองได้บ้าง จำนวน 22 คน คิดเป็นร้อยละ 25.58 เป็นผู้สูงอายุประเภทที่ 3 ต้องพึ่งพิงคนอื่นจำนวน 12 คน คิดเป็นร้อยละ 13.95 และเป็นผู้สูงอายุประเภทที่ 4 ต้องพึ่งพิงคนอื่นจำนวน 6 คน คิดเป็นร้อยละ 6.97 ซึ่งเป็นภาระของผู้ดูแล ชุมชน และหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง
ในตำบลฝาละมี มีโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล จำนวน 5 แห่ง มีเจ้าหน้าที่สาธารณสุข จำนวน 16 คน มี อสม. จำนวน 235 คน มีจิตอาสาดูแลผู้สูงอายุที่ดูแลผู้สูงอายุและผู้ที่มีภาวะติดบ้านติดเตียงจำนวน 15 คน ซี่งจะเห็นว่า กลุ่มเครือข่ายที่ดูแลการสร้างสุขภาพแก่ผู้สูงอายุมีไม่เพียงพอกับจำนวนผู้สูงอายุที่เพิ่มสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง ดังนั้นการส่งเสริมให้เกิดกลุ่มเครือข่ายที่ดูแลสุขภาพแก่ผู้สูงอายุโดยเฉพาะ จึงมีความจำเป็นซึ่งจะเป็นกลไกสำคัญต่อการ ส่งเสริม ดูแลและฟื้นฟูสุขภาพชองผู้สูงอายุในชุมชน ตามรูปแบบและแนวทางการดำเนินงานที่เหมาะสมกับบริบทของพื้นที่ และสถานการณ์ที่เป็นปัจจุบัน และมีมาตรฐานการดำเนินงานที่ได้รับการพัฒนาตามหลักวิชาการผ่านกระบวนการทำงาน ของพื้นที่จริง ดังนั้น เพื่อรองรับสังคมสูงอายุและพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ กลุ่มหรือเครือข่ายดูแลผู้สูงอายุในระดับหมู่บ้านหรือชุมชนถือเป็นกลไกสำคัญที่มีบทบาทสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพและพัฒนาคุณภาพชีวิตให้แก่ผู้สูงอายุ เนื่องจากมีความใกล้ชิด เข้าใจสภาพปัญหาและความต้องการของผู้สูงอายุ รวมถึงสามารถเข้าถึงและพัฒนาผู้สูงอายุในชุมชนได้ดีที่สุด แต่ในปัจจุบันกลับพบว่ากลุ่มหรือเครือข่ายดูแลผู้สูงอายุในบางพื้นที่ยังขาดความเข้มแข็งในการดำเนินงานเพื่อสร้างเสริมสุขภาพผู้สูงอายุทั้งด้านร่างกาย จิตใจและสังคม กล่าวคือ บางกลุ่มเพิ่งอยู่ในระยะเริ่มต้นของการรวมตัว หรือบางกลุ่มแม้จะมีการรวมตัวมานานแล้วแต่ขาดการดำเนินกิจกรรมอย่างต่อเนื่องให้แก่ผู้สูงอายุในชุมชน
จากสภาพปัญหาดังกล่าวข้างต้น พบว่า ผู้สูงอายุ ส่วนใหญ่มีพฤติกรรมสุขภาพ ที่ไม่ถูกต้องเหมาะสม ทำให้ผู้สูงอายุเจ็บป่วยด้วยโรคเรื้อรังเพิ่มสูงขึ้นทุกปี ขาดเครือข่ายที่ดูแลผู้สูงอายุในชุมชน ชมรมผู้สูงอายุตำบลฝาละมี จึงเห็นความสำคัญและความจำเป็นในดูแลผู้สูงอายุในชุมชน เพื่อป้องกันปัญหาการเจ็บป่วยเรื้อรังของผู้สูงอายุและความพิการที่จะตามมาและเสริมสร้างพลังกลุ่มต่างๆ องค์กรที่มีส่วนเกี่ยวข้องในชุมชน คณะกรรมการชมรมผู้สูงอายุระดับต่างๆ กลุ่มอาสาสมัครดูแลผู้สูงอายุ  และกลุ่มจิตอาสาอื่นๆให้มีส่วนร่วมในการหาแนวทางในการดูแล โดยการส่งเสริมศักยภาพให้กับเครือข่ายผู้ดูแลผู้สูงอายุ ซึ่งกลไกสำคัญที่ส่งผลต่อการดูแลผู้สูงอายุ โดยสมาชิกเครือข่ายดูแลผู้สูงอายุจะต้องมีความรู้ ความเข้าใจ เกี่ยวกับการส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ มีรูปแบบและแนวทางการดำเนินงานที่เหมาะสมกับบริบทของพื้นที่ อันจะส่งผลให้ผู้สูงอายุได้รับการดูแลที่ตรงตามปัญหาและความต้องการและสอดคล้องกับวิถีชีวิตและบริบทของชุมชนการดูแลผู้สูงอายุอย่างต่อเนื่องและการดูแลระยะยาว เพื่อให้ผู้สูงอายุมีสุขภาวะและคุณภาพชีวิตที่ดีต่อไป