คนสร้างสุข

อาหารเป็นปัจจัยหนึ่งที่สำคัญในการดำรงชิวิต ดังนั้นความปลอดภัยในด้านอาหารนับได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งที่มี  สำคัญส่งผลต่อการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ให้มีคุณภาพ ประชาคมโลกได้ให้ความสำคัญของอาหารซึ่งมีส่วนสำคัญส่งผลต่อการพัฒนานำไปสู่การมีคุณภาพชีวิตที่ดี การผลิตอาหารที่ปลอดภัยมีคุณภาพสอดคล้องกับฐานทรัพยากรที่มีอยู่ในพื้นที่เป็นส่วนสำคัญที่นำไปสู่การสร้างหลักประกันความมั่นคงทางอาหาร อีกทั้งยังนำไปสู่การสร้างมูลค่าเพิ่มทางเศรษฐกิจรายได้ของคนในชุมชนซึ่งเป็นส่วนสำคัญที่นำไปสู่การบริหารจัดการสร้างหลักประกันความมั่นคงทางอาหารให้เกิดความยั่งยืนในชุมชนที่ชุมชนเป็นเจ้าของทั้งระบบตั้งแต่ต้นทางถึงปลายทาง     จังหวัดพัทลุงมีเป้าหมายการพัฒนาจังหวัด ภายใต้ พัทลุงเมืองสีเขียว ทรัพยากร ธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ ชุมชนมีสิ่งแวดล้อมดี (Phatthalung Green city) ซึ่งมีความสอดคล้องกับศักยภาพในการพัฒนาจังหวัด ที่เชื่อมโยงการพัฒนาให้ครอบคลุมทุกมิติ ทั้งด้านอาหาร (Green food) เศรษฐกิจสีเขียว (Green economy) ทรัพยากรสิ่งแวดล้อมที่ดี (Green environment) ซึ่งเป็นพื้นฐานที่สำคัญนำไปสู่การที่ให้คนพัทลุงมีคุณภาพชีวิตที่ดีพร้อมที่จะก้าวไปสู่ “พัทลุง มหานครแห่งความสุข”ภายใต้ศักยภาพที่มีต้นทุนฐานทรัพยากรที่อุดมสมบูรณ์บนฐานระบบนิเวศ เขา นา เล     อย่างไรก็ตามในพื้นที่ชายฝั่งนิเวศทะเลสาบตอนกลาง 5 ชุมชน ประกอบด้วยในชุมชนบ้านช่องฟืน ตำบลเกาะหมาก ชุมชนบ้านบางมวง ชุมชนบ้านแหลมไก่ผู้ ชุมชนบ้านบางขวน ตำบลฝาละมี และชุมชนบ้านกลาง ตำบลปากพะยูน อำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง เป็นชุมชนที่อยู่ริมทะเลสาบสงขลาตอนกลาง มีประชากร750-800 ครัวเรือน จำนวนครัวเรือนในชุมชนเหล่านี้มีการรวมกลุ่มทำกิจกรรมอนุรักษ์ฟื้นฟูทะเลสาบมาอย่างต่อเนื่อง ส่งผลให้สัตว์น้ำอุดมสมบูรณ์มีให้จับตลอดปี สัตว์น้ำที่จับได้ส่วนใหญ่จะนำไปขายตลาดนอกชุมชนและมีราคาค่อนข้างสูงเนื่องจากเป็นสัตว์น้ำที่มีรสชาดดี เป็นปลาสามน้ำเป็นที่ต้องการของผู้บริโภค คนในครอบครัวหรือในชุมชนมีโอกาสจะซื้อกินน้อย เฉลี่ยคนในชุมชนได้บริโภคครัวเรือนละ 3 -4 มื้อ/สัปดาห์ (เฉลี่ยมื้อละ 1- 2 กิโลกรัม) จากข้อมูลการพุดคุยในชุมชน พบว่า แต่ละชุมชนมีครัวเรือนที่ซื้อปลาหรือสัตว์น้ำทั้งสดและแปรรูปมาบริโภคในครัวเรือน ชุมชนละ ไม่เกินร้อยละ50 (ชุมชนละไม่เกิน 40- 50 ครัวเรือน) ยกเว้นในบางช่วงสัตว์น้ำจับได้มากทำให้ราคาตกต่ำคนในชุมชนมีโอกาสได้ซื้อมาบริโภคและบางส่วนนำมาแปรรูปเพื่อเป็นทางเลือกในการสร้างรายได้เพิ่ม ด้วยการพัฒนาต่อยอดจากภูมิปัญญาดั้งเดิมให้มีหลากหลายผลิตภัณฑ์เน้นปลอดสารเคมีปลอดภัยต่อผู้บริโภคและดูแลสิ่งแวดล้อม เช่นกุ้งแห้ง กุ้งแก้ว3รส ปลาบุตรีแล่เนื้อ กุ้งหวาน ผงโรยข้าวกุ้งหัวมัน น้ำพริกกุ้งแห้ง ปลานิลเส้น ปลาส้ม กุ้งส้ม ปลาแห้ง ฯลฯ ซึ่งพบว่า กลุ่มสมาชิกที่ทำการแปรรูปส่วนใหญ่ยังขาดความรู้ความเข้าใจในมาตรฐานของอาหารปลอดภัยตั้งแต่ต้นทางถึงปลายทาง (กระบวนการผลิตและแปรรูป และบรรจุภัณฑ์) ด้วยการติดกรอบคิดกับพฤติกรรมความเคยชินกับการแปรรูปแบบเดิมๆที่ใส่ดินประสิวให้เนื้อปลามีสีสด ใส่สารกันบูดป้องกันแมลงวัน ป้องกันเชื้อรา รวมถึงการเข้าถึงแหล่งอาหารทั้งสดและแปรรูปของสมาชิกในชุมชนประมงและชุมชนใกล้เคียงได้มีอาหารทะเลเพียงพอในการบริโภคในครัวเรือน     ดังนนั้น การขับเคลื่อนภายใต้โครงการ ส่งเสริมการบริโภคและพัฒนาผลิตภัณฑ์อาหารทะเลปลอดภัยเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม จะเป็นส่วนสำคัญในการสร้างความรู้ความเข้าใจและความตระหนักใส่ใจของผู้ผลิตในการพัฒนาผลิตภัณฑ์อาหารทะเลที่ปลอดภัยได้มาตรฐาน ซึ่งเป็นผลผลิตมาจากการจับสัตว์น้ำที่มาจากการทำประมงอย่างรับผิดชอบเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมและผู้บริโภคอย่างปลอดภัยทุกขั้นตอน และคนในชุมชนได้บริโภคอาหารทะเลมีทีปริมาณอย่างเพียงพอและเข้าถึงแหล่งอาหารทะเลได้อย่างทั่วถึงทั้งสดและแปรรูป อีกทั้งเป็นการสร้างตลาดทางเลือก เศษฐกิจรายได้ที่เกื้อกูลให้กับสมาชิกในชุมชนประมงทะเลสาบ พัฒนาให้เกิดเงินทุนหมุนวียนและส่งผลต่อการเกิดความมั่นคงด้านอาชีพ มีอาหารทะเลที่ปลอดภัยสอดคล้องกับยุทธศาตร์ BCG Model ที่มุ่งเน้นการสร้างเศษฐกิจที่ใช้ต้นทุนฐานทรัพยากรในชุมชนให้เกิดมูลค่า อีกทั้งส่งเสริมการผลิตและบริโภคอาหารที่ปลอดภัยต่อสุขภาพและสิ่งแวดล้อมที่หลากหลาย จะเป็นส่วนสำคัญที่กระตุ้นให้ชาวประมงผู้ผลิตและผู้บริโภคเข้าใจและเห็นความสำคัญของการบริโภคอาหารที่ปลอดภัยที่มีความเชื่อมโยงทั้งระบบตั้งแต่ต้นน้ำถึงปลายน้ำและจะเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้ผู้บริโภคที่เป็นคนในชุมชนประมงและชุมชนทั่วไปมีสุขภาวะที่ดีภายใต้อาหารทะเลที่ปลอดภัย